τυφλοστομία

η, Ν

ιατρ. εγχειρητική δημιουργία παρά φύσιν έδρας, δηλαδή τεχνητού πρωκτού, στο τυφλό έντερο.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. γαλλ. typhlostomie (< τυφλό[ς] + στόμα + -ία)].